نتیجه انتخابات و رسالت اصولگرایان
یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری همچون دوره های گذشته با شور و حرارت خاصی برگزار شده و مردم فهیم ایران مثل همیشه انگشت حیرت به دهان دشمنان کشور گذاشتند و علیرغم پیش بینی های دشمنان در خصوص پایین بودن شور انتخاباتی در روزهای منتهی به انتخابات و احتمال حضور کمرنگ مردم در پای صندوقهای رای ، امت خامنه ای بار دیگر نشان داد که علیرغم وجود پاره ای مشکلات ، مثل همیشه پشت سر مقتدای خود بوده و اولین خواسته حضرتش در سال 92 را که همانا حماسه سیاسی بود جامه عمل پوشاندند .
حال پس از این حماسه سیاسی و مشخص شدن نتایج ، شور و حال انتخاباتی فروکش کرده و بایستی با گذر از فضای احساسی ایام انتخابات ، با آسیب شناسی گذشته به فکر افقهای آینده بود .
و اما وظیفه اصولگرایان در این ایام ؛
بررسی عملکرد و رفتارهای این طیف در هشت ساله گذشته و همچنین ایام انتخابات اولویتی است که نباید شامل مرور زمان شده و یا با برخوردهای احساسی جای اصل و فرع موضوع عوض شود . نگاهی به انتخابات 8 ساله اخیر نشان میدهد همان مردمی که دوم خرداد 76 را رقم زده و طی هشت سال دوران اصلاحات در اکثر انتخابات زمام امور را به دست اصلاح طلبان داده بودند ، در هشت سال گذشته با چرخشی 180درجه ای دراکثر انتخابات میدان عمل را برای اصولگرایان فراهم نمودند وحال پس از گذشت هشت سال حاکمیت مطلق اصولگرایان ، در این دوره از انتخابات مسند دومین مقام رسمی کشور را به فردی غیر از اصولگرایان سپردند که شاید اعتدالگرائی عنوانی برازنده وی باشد .
بررسی علل و عوامل این چرخش رای مردم و گذر از اصولگرایی ، زنگ خطری برای اصولگرایان است که اگر نتوانند کالبد شکافی صحیح و به موقعی از آن داشته و مثل روزهای اخیر همدیگر را متهم به این رویگردانی عمومی نمایند، به طور قطع این فرایند اقبال عمومی به طیف مقابل در انتخاباتهای بعدی نیز در شکل گسترده تری بروز و ظهور پیدا خواهد کرد چنان که قبلا نیز تجربه شده است .
رویگردانی مردم از اصولگرایان در دو قالب قابل بررسی است که به صورت بسیار مختصر و اجمالی به آن اشاره می گردد و امید است بزرگان اصولگرا به تفصیل و به موقع به حلاجی کامل و همه جانبه آنان بپردازند .
1 –بررسی عملکرد اصولگرایان حاکم بر کشور در هشت سال گذشته ، که شاید بتوان به موارد ذیل به عنوان مهمترین دغدغه های عمومی در این مدت اشاره نمود :
مدیریت ضعیف در برخی حوزه ها به ویژه اقتصاد و فرهنگ
نبود تعامل سازنده بین سه قوه علی الخصوص دولت و مجلس
حاشیه سازیها و پرداختن به مسائل فرعی و غفلت از مسائل اصلی در دولت و مجلس
نگاه تنگ نظرانه در برخی انتصابات و تغییرات
تغییرات متعدد و بعضا بسیار نابهنگام و توجیه ناپذیر در دولت
استیضاح ، سوال و تذکرات متعدد به وزرا و رییس جمهور که موجب لجبازی و مقابله به مثل در هر دو قوه میشد .
بروز مشکلات معیشتی و تورم لجام گسیخته به خصوص در سالهای پایانی دولت
تخریبهای گسترده و بعضا ناجوانمردانه دولت و مجلس اصولگرا توسط هم و نفرات هم طیف
و ....
2 – بررسی عملکرد و رفتارهای انتخاباتی اصولگرایان در آستانه انتخابات که مهمترین موارد آن به شرح ذیل می باشد :
عدم توانایی در اجماع نامزدهای اصولگرا و رسیدن به وحدت که موجب تقسیم آرا بین آنان گردید .
شکاف در دو ائتلاف اصولگرا و عدم تمکین به توافقات اولیه در هر دو ائتلاف 3+2 و 1+2 که به لحاظ خلف وعده اعضای آنها ، دید منفی عمومی را به دنبال داشت .
نبود و یا عدم دخالت فرد یا افراد کاریزما در رأس این جریان که همگان ملزم به حرف شنوی از آنان بوده و تصمیم آنان به عنوان فصل الخطاب برای همه لازم الاجرا تلقی گردد .
غرور کاذب برخی نامزدهای اصولگرا و اطمینان کامل از رأی آوری خود علیرغم پایین بودن اقبال عمومی به آنان
تبدیل رقابت انتخاباتی به رقابت درون گفتمانی و غفلت از حضور طیف رقیب
بازی برخی نامزدهای اصولگرا در میدان طیف رقیب که نمود واضح آن در مناظره سوم مشاهده گردید .
تخریب نامزدهای هم طیف و نداشتن دید انتقادی به عملکرد گذشته طیف رقیب ، به طوریکه نامزدهای طیف مقابل از این عامل به عنوان برگ برنده خود بهره جسته و نقاط ضعف اصولگرایان را به عنوان نقاط قوت خود مطرح نمودند .
یدک کشیدن عنوان اصولگرایی برخی نامزدها بدون اعتقاد کامل به آرمانهای اصولگرایی از جمله سازشکاری ، اشرافیگری ، نداشتن مقاومت در مقابل استکبار و ...
و ...
حال ضروریست همه طیفهای اصولگرا علی الخصوص زعمای اصولگرایان به دور از اختلاف سلیقه های موجود ، با بررسیهای همه جانبه ، کامل ، منطقی و به موقع نقاط قوت و ضعف خود و تهدیدها و فرصتهای طیف مقابل اصولگرایان و با برنامه ریزی و هدف گذاری مناسب ، از هم اکنون به فکر ترمیم بدنه اجتماعی اصولگرایی و بازسازی اعتماد عمومیبرای دفاع همه جانبه از اصول و آرمانهای انقلاب پرداخته و خود را برای اولین انتخابات آتی که همانا انتخابات مهم و سرنوشت ساز مجالس خبرگان رهبری و شورای اسلامی می باشد مهیا نمایند .
در پایان ذکر دو نکته ضروریست :
1. پنجه به روی هم کشیدن برخی طرفداران هر یک از نامزدهای اصولگرا ، غیر از عمیق شدن شکاف و تزلزل بیشتر آنان ، دستاورد دیگری نخواهد داشت و نقش خود نامزدها در خصوص کنترل این شرایط بسیار حائز اهمیت و تأثیرگذار بوده و مطالبه دلسوزان انقلاب و اصولگرایی می باشد .
2. نگاه مثبت و سازنده به دولت منتخب و کمک و حمایت از آن در راستای اهداف نظام ، مطالبه رهبری و عموم مردم از همگان بوده و امید است نامزدها و طرفداران اصولگرا نیز در این خصوص از این خواسته عمومی عقب نمانند .
والعاقبه للمتقین
سید مهدی واعظ موسوی